|
|
Post by MfOx on Jun 12, 2006 15:16:31 GMT 1
Wellicht elke maand, om over na te denken, te discussiëren, of what ever... mochten jullie dit waarderen...  (Uit het gelijknamig boekje trouwens...) |
|
|
|
Post by MfOx on Jun 12, 2006 15:16:47 GMT 1
Bokuden en zijn drie zonen
Bokuden, een groot sabelmeester, kreeg op een dag bezoek van een collega. Om zijn drie zoons voor te stellen aan zijn vriend en hem het niveau te tonen dat ze tot dan toe door het onderricht van hun vader hadden bereikt, bedacht hij een kleine list: hij plaatste op de rand van een schuifdeur een vaas, zodanig dat die zou vallen op het hoofd van degene die het vertrek binnenkwam.
Beide vrienden zaten met hun gezicht naar de deur en Bokuden riep zijn oudste zoon. Toen deze voor de deur stond, bleef hij stokstijf staan. Hij schoof de deur heel voorzichtig een stukje open en ving de vaas op voordat hij naar binnen ging. Nadat hij de deur achter zich had gesloten, plaatste hij de vaas op de bovenrand terug en liep naar de beide meesters om hen te begroeten. "Dit is mijn oudste zoon", zei Bokuden glimlachend. "Hij heeft al een goed niveau bereikt en is op weg naar het meesterschap."
Vervolgens riep hij zijn tweede zoon. Die schoof de deur open, ging de kamer binnen en kon de vaas - die hij bijna op zijn hoofd had gekregen - nog net ontwijken door hem op tijd op te vangen. "Dit is mijn tweede zoon", sprak de gastheer, "en hij heeft nog een lange weg te gaan."
Toen was het de beurt van de jongste zoon: die liep haastig de kamer binnen en kreeg de vaas met een volle klap op zijn nek. Maar voordat de vaas de tatami kon raken, trok hij zijn sabel en hieuw de vaas in tweeën. "En dit is mijn jongste zoon", hernam de meester. "Hij is een beetje het zwarte schaap van de familie, maar is nog jong en onervaren."
|
|
|
|
Post by eseloju on Apr 17, 2019 21:06:30 GMT 1
|
|
